Mijn naam is Karel Spitsbaard en ik ben sinds drie maanden gemeenteraadslid voor Onafhankelijk Papendrecht. Observeer en leer is mijn motto als docent Nederlands. De laatste drie maanden heb ik in de Papendrechtse politieke arena veel mensen ontmoet, veel zaken gezien en veel woorden gehoord. Veel mensen die veel praten, maar weinig zeggen en ook mensen, die weinig woorden nodig hebben om iets duidelijk te maken. Wat we volgens mij wel gemeen hebben, is dat we allemaal de keuze maken iets goeds voor Papendrecht te willen doen. Ieder mens maakt keuzes en kiest. Soms kiezen we alleen niet voor de beste keuzes.

Wat ga ik vandaag doen? Wat trek ik vandaag aan? Wat ga ik vandaag zeggen? Wat ga ik morgen doen? En over één jaar? Keuzes… ja vooral keuzes maken doe je in de politiek. Ik ga hier geen populistische column schrijven over negeren van de keuze van de kiezer, te veel wethouders of het verplaatsen van de bibliotheek. Er is een college gevormd van maar liefst vijf partijen en daar waren we helaas niet voor uitgenodigd. Onbegrip, boosheid, berusting. Ik kan daar wel allemaal redenen voor bedenken, maar daar heeft niemand wat aan. Het doet de samenwerking binnen de gemeenteraad en het vertrouwen van onze inwoners in onze politiek geen goed. Nee, dat wilt u niet horen. U wilt horen dat het een kleuterklas is, waarbij het vervelende kindje niet mee mag doen omdat hij niet aardig is en niet volgens de regels zou spelen. Het vervelende kindje echter werkt hard, is eerlijk en heeft wel hele goede ideeën, maar dat is voor de andere kleuters die het samen zo leuk hebben niet relevant. Of u wilt horen, dat het een voetbalteam is met vijf duurbetaalde ‘vedettes’, die druk bezig zijn met de media in plaats van het spel goed te spelen. Nee, dat krijgt u ook niet van mij te horen. Het spel om de knikkers is namelijk net begonnen en misschien scoren de ‘vedettes’ wel door de goede voorzetten van de oppositie of defensie, waardoor het hele team succes behaalt. Daarom heeft mijn partij alvast wat initiatieven bedacht die ten goede komen aan alle inwoners, die als toeschouwers de politieke arena aanschouwen en beschouwen. Wat dacht u als inwoner van de volgende ideeën:

● ‘Papendrecht wacht niet op een landelijke aanpak voor zwemveiligheid, want in Papendrecht kunnen alle kinderen van 4 tot 16 jaar gratis zwemles krijgen.’

● ‘Om jongeren gratis de kans te geven hun talenten op het gebied van sport en muziek te ontwikkelen heeft de gemeente Papendrecht de TOP-pas (Talenten Ontwikkeling Papendrecht of Talenten Onafhankelijk Papendrecht, maar voor laatstgenoemde zal niet iedere politieke partij voor stemmen) ingevoerd. Met deze pas kunnen alle jongeren voor een bepaalde tijd ongeacht het inkomen van hun ouders gratis gebruik maken van faciliteiten en materialen om hun talenten te onderzoeken en te ontplooien.’

● ‘De eerste editie van PapPop gaat in de zomer van 2023 van start. Op verschillende locaties in Papendrecht staan podia met artiesten.’

● ‘Papendrecht heeft gratis wifi zones.’

● ‘Gratis vervoer voor ouderen binnen de gemeente Papendrecht.’

Uiteraard weet ik dat de uitvoering van deze ideeën geld kost, maar nogmaals politiek bestaat uit keuzes maken. Als we vijf wethouders, een verhuizing van de bibliotheek, een lening aan Fokker kunnen betalen, is er vast ook een potje om bovenstaande initiatieven handen en voeten te geven.

PAB, CDA, VVD, CU en SGP noemen ‘hun’ bestuursakkoord ‘Samen maken we Papendrecht’. De voorzet stond al in het verkiezingsprogramma van OP: ‘Samen maken we Papendrecht… de leukste gemeente’. Mooi ingekopt! Nu nog samen verder de wedstrijd uitspelen. Inwoners pakken hun witte zakdoekjes of ze juichen bij iedere goal het hele team toe!