Papendrechter Richard Batenburg zit in de knel. Hij heeft geen woning, de gemeente helpt hem niet en de woningbouwcorporatie ook niet. Hij wordt al meer dan een jaar van het kastje naar de muur gestuurd. Iedereen lijkt goedwillend, maar ondertussen gebeurt er (tot op heden) helemaal niks. Niet voor niets heeft Onafhankelijk Papendrecht (OP) deze zaak het afgelopen jaar regelmatig onder de aandacht van het College gebracht. Er zijn vragen gesteld tijdens de commissievergadering, er zijn brieven gestuurd en er heeft een gesprek plaatsgevonden met ambtenaren. Laten we hopen dat het effect heeft.
Door eigen initiatief bivakkeert de inwoner in kwestie niet in een tentje buiten. De fractie van OP is, na alle inzet en moeite gedaan te hebben, op een muur gestuit. Het geeft aan hoe hoog de woningnood is voor mensen die tussen de wal en het schip vallen. Maar ook veel jongeren staan soms wel tien jaar op een wachtlijst, omdat er te weinig woningen beschikbaar zijn. Als het aan Onafhankelijk Papendrecht ligt komen er snel nieuwe woningen bij, die de nood kunnen lenigen. Daarbij schuwt de fractie van OP geen onconventionele maatregelen. Bijvoorbeeld Tiny Houses (tegenwoordig heten ze ook wel flexwoningen) bouwen ten noorden van de A15 in de Vriesenpolder. Wonen in de natuur, kleinschalig en rustig: en die woningen hoeven ook niet zoveel te kosten als een reguliere woning. Lees hierboven het aangrijpende verhaal van Richard Batenburg, prachtig opgetekend door Bert Bons, zoals het ook te lezen was in Het Kontakt.
