Als Onafhankelijk Papendrecht willen ook wij nooit meer hoeven meemaken dat vluchtelingen in Ter Apel buiten moeten slapen en dat Artsen Zonder Grenzen en het Rode Kruis hier moeten ingrijpen. Wij willen een fatsoenlijk en humaan opvangbeleid dat de solidariteit tussen opvangende gemeenten bevordert.
Waarom wij kritisch tegen het wetsvoorstel van het Kabinet aankijken is omdat het de solidariteit tussen gemeenten niet goed regelt. Het wetsvoorstel helpt de vluchtelingen niet, het helpt de gemeente niet en het stelt de provinciebesturen voor een schier onmogelijke opgave. Het wetsvoorstel is niet goed doordacht.
De ‘spreidingswet’ kan niet los worden gezien van het huidige onfatsoenlijke en evident falende asiel- en migratiebeleid. Je kunt niet enerzijds de opvang willen regelen, en al helemaal niet op deze manier, terwijl je anderzijds niets doet om op een fatsoenlijke en humane manier grip op de aankomst van asielzoekers en vluchtelingen te organiseren. Daarover is een kritisch rapport van de Raad voor het Openbaar Bestuur verschenen. En de Raad van State heeft gezegd dat het in het wetsvoorstel voorgestelde stelsel zodanig complex is, dat de uitvoerbaarheid daarvan zeer twijfelachtig is. En ook dat daarmee de verwachting gerechtvaardigd is, dat de doelstellingen van de wet in de praktijk niet in voldoende mate en tijdig zullen worden gerealiseerd. De Afdeling (Raad van State) adviseerde het Kabinet met redenen omkleed het wetsvoorstel te heroverwegen en daarbij te kiezen voor een eenvoudiger stelsel met meer duidelijkheid voor gemeenten.
Ook het COA stelde eerder al kritisch vast dat de systematiek van het verdeelsysteem kan leiden tot ongewenste effecten. Zo kan het voor een gemeente aantrekkelijk zijn om opvangplekken te sluiten of te wachten op andere gemeenten. De wet dreigt daardoor niet snel genoeg een oplossing te bieden. "Het is reëel dat de wet niet eerder dan in 2024 tot verlichting van de opvangsituatie zal leiden", schrijft het COA.
En ook de VNG uitte zich kritisch over de ‘spreidingswet’. Met name het zogenaamde getrapte proces, waarbij gemeenten een richtcijfer krijgen voor de opvang van asielzoekers, maar onderling in regionaal verband kunnen ruilen, zorgt voor onduidelijkheid. Provincies kunnen het richtcijfer ook nog bijstellen. Het maakt dat gemeenten tot laat in het proces geen zekerheid hebben of ze voldoen aan hun opgave. “Ook is onvoldoende duidelijk wat de rolverdeling wordt tussen het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) en de gemeenten”, aldus de VNG.
Onafhankelijk Papendrecht stelt zich op het standpunt dat de gemeente niet gedwongen mag worden om asielzoekers op te nemen. Vandaar de motie met een oproep tot aanpassing van de ‘spreidingswet’.
