Vanavond was het jeugdbeleid weer een keer in discussie tijdens een beeldvormende bijeenkomst. Sinds 2015 is de gemeente verantwoordelijk voor de uitvoering van dit beleid (decentralisaties). De gemeente heeft haar verantwoordelijkheid qua uitvoering doorgeleid naar een regionaal samenwerkingsverband. Via het college van b en w is de gemeente hierin vertegenwoordigd in het algemeen bestuur. De gemeenteraad staat echt op grote afstand. En heeft daarmee ook vrij weinig te vertellen.
Maar het loopt niet echt lekker. Wij hebben daar 1½ jaar geleden iets over opgeschreven. Lees.
Follow the money heeft een uitgebreid jeugddossier opgesteld en zij hebben perfecte analyses gemaakt van wat er mis gaat en waarom het is misgegaan. Hier zit eigenlijk alle informatie die we nodig hebben om een goede analyse te maken. Het beeld is dat dit een landelijk probleem is dat wij op lokaal niveau nooit kunnen oplossen. Wat we de afgelopen jaren hebben gezien is dat de kosten stegen, dat er meer kinderen in de jeugdzorg kwamen, en dat de gemeenteraad (de afgelopen jaren) voornamelijk bezig is geweest met de vraag: hoe kunnen we de kosten beperken? Korte termijn denken wint het vaak van lange termijn denken.
Natuurlijk hangt dit ook met een nog te ontwikkelen visie samen: waar moet het dan wel naartoe? Daar wordt veel over nagedacht. Een landelijk politiek probleem laat zich echter alleen op landelijk politiek niveau oplossen. Dat heeft nadelen, maar ook voordelen. Het voordeel is dat de jeugdzorg (het totaal aanbod) dan weer voor iedereen, ongeacht waar je woont, gelijk is. Het nadeel is dan dat er minder maatwerk mogelijk zou zijn. Een groot probleem van de decentralisaties is onder andere dat er een enorme stijging van het aantal aanbieders in de jeugdzorg heeft plaatsgevonden. Deze link geeft daar wat helderheid over. Lees.
Binnen onze eigen gemeente zouden we kunnen spreken over de preventieve kant: hoe voorkom je dat jongeren in de jeugdzorg terecht komen? Bijvoorbeeld door het aanbieden van een ruim aanbod van jeugdactiviteiten en jeugdvoorzieningen.
Kostenbeperking is volgens ons een relatief vraagstuk of probleem. De kosten voor jeugdzorg stijgen elk jaar en als het aantal jeugdigen toeneemt dan nemen de kosten voor de jeugdzorg ook weer toe. Minder jeugdigen in de jeugdzorg zou prachtig zijn, maar er zijn inmiddels ook weer belangen opgebouwd in de jeugdzorg bureaucratie. Dus dat is een lastig traject als je bij besluitvorming geen doorzettingsmacht hebt. Dat kan alleen op landelijk politiek niveau worden gedaan.
De gemeenteraad heeft dus vrij weinig te vertellen over de jeugdzorg. Wat de gemeenteraad wél kan doen is ervoor zorgen dat er voor jongeren (van 12-25 jaar) echt wat te beleven valt in Papendrecht. Zorg er dus voor dat deelname aan sportclubs financieel een haalbare kaart is, dat muzieklessen toegankelijk zijn, dat er fijne creatieve programma's kunnen worden aangeboden, dat er een plaatselijke dansgelegenheid komt en dat er een fijn theateraanbod voor de jeugd komt.
Wij geloven dat als je investeert in de jeugd je zo veel problemen kunt (helpen) voorkomen en dat brengt de instroom in de jeugdzorg omlaag. Wij investeren liever een miljoen euro in een goed jeugdbeleid dan in de nieuwste snufjes op het gebied van veiligheid (om maar wat te noemen). De jeugd heeft immers de toekomst.
