De verwachtingen bij het aantreden van het nieuwe college van b. en w. waren eerlijk gezegd niet hooggespannen, ook al omdat het coalitieakkoord weinig tot geen ambitie ademde. Zichtbaar nabij is tot op heden onzichtbaar veraf gebleken. Kern van de waarneembare onzichtbaarheid van wat het college aan het doen is lijkt vooral te zijn, dat de dingen die zijn gezegd niet worden gedaan. Wat rest na ruim een half jaar na de start is het gevoel toeschouwer te zijn geweest van een matig acterend college in een slechte film. En dan ging de burgemeester ook nog eens undercover.
Het parool van het nieuw aangetreden college lijkt te zijn: veel praten en informatie ophalen. De wijken in en participatie. Vaag, weinig concreet en meetbaar. Niet resultaatgericht. Geen heldere weldoordachte indicatoren om beleid te meten, maar wel inspanning en goede bedoelingen. Maar dat is niet voldoende om beleid op te baseren voor de komende vier jaar. Er is zoveel meer te doen in onze gemeente en in sommige dossiers is het zelfs onverstandig om af te wachten en uit te stellen. Daar moet juist actie op worden genomen. Een voorbeeld: wat denkt u van de vernieuwing van de schoolgebouwen in het voortgezet onderwijs? Dat had tijdens de vorige bestuursperiode al geregeld moeten zijn. Je zou verwachten dat het dan deze periode (2018-22) moet gaan lukken. Maar de toezeggingen van het college zijn vaagheid troef. Boterzacht.
Verbetering van infrastructuur, mobiliteit en vervoer is ook zo’n onderwerp waar best meer energie in gestoken zou mogen worden: met de dagelijkse files in onze regio. De rechtstreekse Lightrailverbinding met Rotterdam bijvoorbeeld! Ik zie het al voor me met ‘station De Witte Brug’. Pas geleden zijn we met het gezin met de Amsterdamse Noord-Zuidlijn gereisd, wat een tóp-ervaring is dat! Zoiets zouden we ook in Papendrecht moeten hebben. Maar wat hebben sommige collega’s mij teleurgesteld, toen Onafhankelijk Papendrecht vlak voor de zomervakantie in de Drechtraad met een motie voor onderzoek naar de Lightrail kwam!
De ChristenUnie stemde notabene tégen de motie. En dan te bedenken dat deze partij vóór de gemeenteraadsverkiezingen actief campagne voerde vóór de Lightrail. Weet u het nog? Maar ook het CDA, de SGP, het PAB en GroenLinks stelden teleur, want ook deze partijen stemden tégen de motie. Kiezersbedrog? Van de bovenste plank. U kunt de uitslagen van de stemmingen in de Drechtraad via deze link nalezen.
Voorts de motie Kinderpardon die onlangs werd weggestemd. In overwegende mate ten aanzien van in het bijzonder de zich de christelijke waarden toegeëigend hebbende politieke partijen, waarvan de raadsleden in meerderheid tégen stemden, wil het er bij mij maar niet in. Hoe kan dat nou? De kerken staan pal voor barmhartigheid en zij hebben daar toch heel duidelijke uitspraken over gedaan. Het VN-Kinderrechtenverdrag laat er geen twijfel over bestaan. Het belang van het kind moet een primaire overweging vormen bij elke beslissing die een kind raakt. Dat is toch het criterium waar een beschaafd land zich aan vast zou moeten houden? Het ongelofelijke is gebeurd: politiek-Papendrecht liet zich van zijn onbeschaafdste kant zien.
En dan last but not least het door het college van b. en w. buiten spel zetten van de gemeenteraad. Er zijn juridische boekenkasten volgeschreven over de openbaarheid van informatie die als zuurstof is voor de democratie. Daar ga je niet aan zitten morrelen. Wat doet dit college? Tegen alle wetten en regels in besluit het, op eigen houtje, dat de gemeenteraad buiten spel wordt gezet door openbare informatie plotseling van het stempel vertrouwelijk te voorzien. En dan ook nog zonder daarvoor de correcte procedure te volgen. Dat dit niet kan dient elk raadslid te weten, toch zijn het maar een paar fracties die oplettendheid aan de dag leggen. En die hardop durven zeggen dat dit helemaal niet kan! Het ziet er niet goed uit. Het college acteert als in een slechte film.
