Vandaag stond in het Papendrechts Nieuwsblad te lezen dat DuPont / Chemours een proef gaat doen met een filter op de schoorsteen. Eerder deed het bedrijf een proefproject met koolstofbedden, gestart in juli 2017, waarbij de jaarlijkse lozing van GenX zou zijn teruggebracht met maar liefst 85% in vergelijking met de jaarlijks toegestane emissie. DuPont / Chemours streeft ernaar, aldus het artikel, het GenX-bestanddeel van de FRD903-emissies te verlagen.
Het is duidelijk dat DuPont / Chemours met een charmeoffensief bezig is. De feiten zien er immers niet al te rooskleurig uit en dan is het zaak, zo moet de directie hebben gedacht, om in elk geval het verhaal naar buiten toe mooier te maken dan het in feite is. En niet zonder succes, want een door mijn fractie ingediende motie kreeg van een partij als het Papendrechts Algemeen Belang geen steun. Want die partij, bij monde van de heer Stremler, praatte tijdens het betreffende Raadsdebat vlak voor de zomervakantie als ware het een buikspreekpop kritiekloos de marketing van DuPont / Chemours na. Want het gaat om een proef. Een test. En die 85% reductie GenX is nergens door onafhankelijk onderzoek van verschillende wetenschappers gevalideerd. Dat is nattevingerwerk.
DuPont / Chemours praat de laatste tijd erg veel over het verminderen van de zogenaamde ‘ecologische voetafdruk’. Dat wil zeggen dat het bedrijf zegt zich in te willen spannen om minder vervuilend te produceren en minder CO2 uit te stoten. Het bedrijf stelt in voornoemd artikel dat het investeringen doet die deel uitmaken van de voortdurende inzet om emissies van haar vestiging in Dordrecht te verminderen. Mooie woorden.
En wat zeggen onafhankelijke wetenschappers hiervan? Laten we als voorbeeld de toonaangevende toxicoloog Professor Jacob de Boer van de VU in Amsterdam vragen wat hij ervan vindt. Hij stelt onomwonden (toen er Perfluorisobuteen (PFIB) onverwacht was vrijgekomen): “Het is zo dat er nog steeds een vergunning is voor de uitstoot van PFIB. De overheid gaat er daarbij vanuit dat de hoeveelheden die vrijkomen, zodanig zijn dat de stof uit elkaar valt voordat het neerdaalt in de omgeving van de fabriek. Het onverwachte vrijkomen van PFIB in de beschreven gevallen duidt erop dat de fabrieksprocessen niet altijd volgens model verlopen. Daar zit precies het gevaar. Als het proces afwijkt en er komt teveel PFIB vrij en het is toevallig windstil weer dan bestaat er een reëel gevaar dat inwoners worden blootgesteld. Ik vind dit onacceptabel. PFIB is een extreem toxische stof, staat op de lijst van strijdgassen en komt qua giftigheid in de buurt van zenuwgassen zoals VX en Novochok die nu in het nieuws zijn vanwege de Russische spion in Engeland.” En hij vervolgt: “Wat er aan te doen is: nog een thermal converter installeren, dan is de afvang niet 95%, maar 99,75%. Dat helpt een stuk zonder dat het bedrijf hoeft te stoppen. Uiteraard kost dit iets en dat is vermoedelijk waarom het bedrijf het niet installeert.”
Ik hoor het u al denken… dus DuPont / Chemours doet wél proeven (en uitspraken in de media over verwachte successen) maar het bedrijf is niet bereid om in een extra thermal converter te investeren? Inderdaad. Onze gezondheid heeft dan het nakijken.
En hoe zit het dan met de vermindering van die ecologische voetafdruk?
Het Duitse Milieuagentschap heeft onlangs voorgesteld om GenX als zeer zorgwekkende stof te classificeren in de Europese wetgeving voor registratie, evaluatie en toelating van chemische stoffen (REACH). Dat gegeven op zich geeft al aan dat het met deze stof echt niet pluis is. Onze fractie heeft altijd gezegd: stop de lozingen van GenX. Onmiddellijk. DuPont / Chemours kan werkelijk iets betekenen voor de vermindering van zijn ecologische voetafdruk door per direct met de lozingen van GenX te stoppen. Het is dan wel zaak dat de andere politieke partijen in de gemeenteraad niet klakkeloos de marketing van DuPont / Chemours blijven napraten.
