Inbreng fractie Onafhankelijk Papendrecht
Onderwerp: coalitieakkoord 2018-2022
Reeds vanaf het duidingsdebat vlak na de verkiezingen op 21 maart 2018 is gebleken dat de drie ‘christelijke partijen’ als één blok hebben geopereerd tijdens de besprekingen met de informateur en dat zij ook als zodanig de coalitiebesprekingen zijn ingegaan met het Papendrechts Algemeen Belang dat een historisch groot aantal stemmen had gekregen. De coalitiebesprekingen zijn vervolgens van start gegaan en dit heeft ertoe geleid dat er nu een gezamenlijk coalitieakkoord voorligt. Wij gaan hierna kort in op dit akkoord.
Een gewoon confessioneel akkoord
Wat ons opvalt is dat het akkoord aan de veilige en conservatieve kant blijft. Het is duidelijk dat de drie christelijke partijen als één groot blok grote invloed heeft gehad op de totstandkoming van dit akkoord. De lokale agenda komt in het akkoord veel minder pregnant naar voren dan wij eerlijk gezegd op basis van de verkiezingsuitkomst hadden verwacht. Het is een gewoon confessioneel akkoord geworden.
De in het akkoord genoemde vijf kernpunten blijven steken in oppervlakkigheid. Het is natuurlijk een akkoord op hoofdlijnen, maar wat ons opvalt is dat het akkoord eigenlijk nergens specifiek benoemt wat de voorgestelde coalitie gaat doen of welke doelen zij zich stelt. Er staan veel wollige zinnen in het akkoord die bovendien poly (meervoudig) interpretabel zijn. Er staan veel zinnen in die algemeen- of vaagheden bevatten. Goed beschouwd staat er niets in het akkoord waarover raadsbreed een fundamenteel verschil van mening zou bestaan. Wij zijn immers allemaal wel de mening toegedaan dat een groen Papendrecht van belang is, dat kwetsbare inwoners bescherming verdienen, dat er beter gecommuniceerd moet worden, dat het lokale ondernemersklimaat kan verbeteren en dat Papendrecht zijn eigenstandige positie in de Drechtsteden niet te grabbel moet gooien. Het coalitieakkoord dat voorligt is weinig ambitieus te noemen, een beetje lauw en middelmatig. Het borduurt voort op wat er was en is weinig expliciet.
Want waar het spannend wordt geeft dit akkoord niet thuis. En het lijkt er dan toch wel op dat de partijen bij deze coalitie in wording heel voorzichtig bij elkaar hebben afgetast wat net wel en wat net niet opgeschreven mocht worden. Het was onze verwachting, direct na de verkiezingen, dat het PAB de mogelijkheid zou aangrijpen om veel forser in te zetten op zowel de ontwikkeling als de uitvoering van een, van de landelijke partijen meer onafhankelijke, meer gedurfde lokale agenda. Zeker met zo’n enorme stemmen- en zetelwinst bestond daarvoor een mandaat van de kiezers.
Maar precies het omgekeerde is gebeurd: het PAB heeft zich door de confessionele partijen de kaas van het brood laten eten. Natuurlijk is een gemiddeld coalitieakkoord al weer verouderd op het moment dat de inkt droog is. Het PAB heeft de historische stemmenwinst van de lokale en onafhankelijke partijen niet benut. En dat is een gemiste kans van jewelste!
Als we kijken naar de belangrijke, en voor Papendrecht bepalende, dossiers in de komende periode, zoals onderwijs, verkeer en vervoer en economie, dan zijn deze toegevallen aan het christelijke blok, terwijl de meer softe beleidsterreinen als het sociaal domein en duurzaamheid, inclusief ecologie als nieuwe loot aan de bestuurlijke stam, aan de lokalen is toegevallen. Daar komt bij dat het college wordt gevormd door mensen die geen ervaring als wethouder hebben of die van buiten komen. Dat laatste vinden wij voor zich lokaal noemende partijen een brevet van onvermogen. Waren er binnen het CDA afdeling Papendrecht echt geen gekwalificeerde mensen voor een wethouderspost te vinden?
Wij plaatsen een vraagteken bij de keuze voor een ‘wethouder van buiten’ die notabene de verantwoordelijkheid krijgt voor het complexe Drechtsteden dossier. Waarom is dit dossier niet door een beter ingevoerde lokale politicus opgepakt? Of wil de coalitie hiermee zeggen dat zij dit dossier niet meer van zo groot belang acht? Hoewel ‘Drechtstad’ er volgens dit akkoord niet komt, lijkt het prominent naar voren schuiven van een ‘onbeschreven blad’ als CDA-wethouder van buiten die vanwege een gemeentelijke herindeling op zoek was naar een nieuwe baan nou niet bepaald een voor de hand liggende keuze.
Wat ons kortom ernstig zorgen baart is de redelijk grote onervarenheid van het nieuwe College, de daarmee gepaarde gaande grotere invloed van het ambtelijk apparaat, en het hiermee verband houdende ontbreken van de zo noodzakelijk geachte bestuurskracht, zoals ook tijdens het duidingsdebat door alle partijen is onderschreven.
Ook signaleren wij dat dit coalitieakkoord nou niet bepaald een goede weerslag vormt van de uitkomst van de verkiezingen van 21 maart 2018. Een historisch grote stemmenwinst van de lokale en onafhankelijk partijen is omgevormd tot een gewone confessionele coalitie, gelardeerd met wat lokale franje eromheen. Het is een akkoord dat uitmunt in algemeen- en vaagheden, dat erg aan de oppervlakte blijft hangen, en dat weinig perspectief en uitzicht biedt op een daadkrachtig optreden in de dossiers die voor onze gemeente van beslissend belang zijn en waarop bestuurskracht dient te worden gemobiliseerd.
Wij hebben dan ook zorg over het beleidsarme karakter van dit akkoord, nu al uitmondend in een beleidsarme kaderbrief en naar verachting ook een beleidsarme begroting. Ook hebben wij grote zorg over het volstrekte gebrek aan ambitie voor zowel de ontwikkeling als de uitvoering van een echt lokale agenda die uit dit coalitieakkoord spreekt. Het lijkt ons een recept voor stilstand, en stilstand betekent achteruitgang. Tot zover onze kritiek in eerste termijn.
Ter afsluiting geven wij graag mee dat wij de nieuwe coalitie en het college alle succes wensen om Papendrecht de komende periode een stukje mooier, gezonder en veiliger te maken!
